Van Blerick via Roermond naar Limbricht

Na een ouderwets gezellige avond bij Jan en Mia ’s morgens vertrokken, met een dreigend onweer achter me. Na enkele kilometers barst het voor de eerste keer los: hagel, sneeuw, regen en bliksem, alles komt van boven. Gelukkig kan ik bij een tuinder schuilen, later in Belfeld hetzelfde, nu schuilen in een bushokje. Tussen Baarlo en Steijl de Maas over, direct door naar de kerk van het missiehuis. Kom ik midden in een kruiswegdienst (Goede Vrijdag) terecht van een groep Duitse pelgrims. Vanwege het slechte weer (3e bui) is de kruisweg door het klooster, ik dus mee (voor niets een rondleiding door het klooster). Daarna in het Veerhuis een broodje gegeten. Langs de grote weg richting Reuver, waar ik toch maar besluit om even bij Joep en Vera Kusters langs te gaan. Als ik dat nu niet doe zal het me de hele tocht dwarszitten. Vera herkent me eerst niet, maar is toch verbaast en enthousiast me te zien, Joep evenzo. In de keuken even een “bakkie” gedaan en over de oude tijden bij Antares geroddeld. Na een uurtje door naar mijn logeeradres B&B Het Roosendael. Maar eerst even naar de kerk voor een stempel in mijn pelgrimspaspoort. De suppoost verwijst me door naar de pastorie, waar ik hartelijk welkom ben. De pastoor wil ook graag op bedevaart naar Santiago, maar mag dit niet van de baas in Roermond. Ik krijg een stempel, de foto geeft aan hoe trots de partoor wel niet is. Ik krijg terstond van hem voor de 2e keer (na de Smakt) de pelgrimszegen. Bij B&B Het Roosendael een rustige overnachting gehad. Na het ontbijt op Paaszaterdag op weg naar Roermond. De sleutel opgehaald bij de Oranjerie. Wel even vreemd om met modderige schoenen zo’n chique zaak door te sloffen. De refugio onder de kathedraal doet zijn naam eer aan: zes opklapbedjes in een kast en een ouderwetse douche. Verder een beetje stoffige bedoeling. Na een hapje eten op de markt naar de Paaswake. Jawel hoor, als je dan toch in Roermond bent met de Pasen, dan ga je ook all the way. De dienst duurt twee uur, met goede muziek en zang, eigenlijk een soort passie-uitvoering, maar dan met veel lichtjes en leukere muziek. Bij het uitgaan van de kerk herkend hulpbisschop Everard de Jong mijn Jacobsschelp. Op zijn vraag: naar Santiago? kan ik alleen bevestigend antwoorden. Terstond wordt ik door hem voor de 3e keer voorzien van de pelgrimszegen. Als mij tocht nu niet goed komt, wanneer dan wel?? Op Paaszondag in de refugio een eenvoudig ontbijt, daarna naar de Hoogmis in de Kathedraal. Weer twee uur. De dienst staat vol van rites en symbolen, de bisschop speelt als het ware een spel, de echte geloofsoefening kom bijna niet aan bod.
Na het inleveren van de sleutel een mooie stempel in mijn pelgrimspasje gekregen. Verder tijdens droog weer snel door naar Montfort, waar ik verwacht wordt door Hans en Adeline van Het Pelgrimhuis. Dit is echt een aanrader: gemoedelijke en ontspannen ambiance, lekker fris bedje en een heerlijke maaltijd. Hans en Adeline hebben beide de tocht naar Santiago gemaakt, weten dus waar ze over praten. Doen dit ook graag, reden voor hen om op deze plaats hun huis voor pelgrims open te stellen. Na een lekkere nachtrust om 7.00u de gordijnen open: de wereld is wit: 6 cm verse sneeuw. Daar moet is dus 20 km door om in Limbricht aan te komen. Gelukkig blijft het lang droog. In Susteren langs de weg een tosti met koffie. Van Nieuwstad naar Limbricht is een zoekplaatje: er is een nieuwe weg aangelegd, de markering van het Pieterpad ontbreekt. Tot het kasteel van Limbricht houdt ik het droog, maar dan valt de hagel en sneeuw weer met bakken omlaag. Even schuilen in de restaurant van kasteel Limbricht en Piet bellen dat ik er zo aan kom. Piet vindt het verstandiger me op te komen halen (500 meter lopen mag ik van hem niet meer) omdat het blijft sneeuwen. Na een lekker bad, een lekker wijntje, lekker eten en een fijne avond bij Piet de Wit nu nog even het dagboek bijwerken. We zien wel weer wat de dag, dagen na morgen ons brengen.

Het ga jullie allemaal goed, weest gegroet,Gerrit